Kimse, bir annenin çocuğunun ilkokula başlarken yaşadığı heyecanı bilemez. Anne için dünyadır çocuğu; gözünün nuru, canının içi, her şeyi, kendisinin hayat verdiği en büyük cevheri; adımlar atmış, yürümüş, büyük adam olmak için de bir yola çıkmıştır. Daha evden çıkmadan en temiz yakalık, en güzel önlüğü giydirip, en ipeksi mendilleri yakasına takmak ve ayakkabılarını fiyakalısından boyamak ve yola koyulmak ister. Hatırlar mısınız bilmem ilkokul birinci sınıfta okuyan her çocuğun tüm kalemleri defterleri en çiçeklisinden, en cafcaflısındandır. Diyeceksiniz ki o zamanlar ancak o kadarına aklım yetiyormuş. Biliyor musunuz o zamanlardaki güzellik şu an ki sizlerin hayatta en çok sahip olmak istediklerinizle aynı değerde… Güzeldir okulun ilk yılları ama çabuk geçer, her ne kadar geçmez zannetsek de bir bardak sütün tadını hatırlayamayacak kadar ılık ama yudumlarcasına hızla geçmiştir. Delikanlı yâda güzel hanımlar olma dönemidir, “ortaokul (ilköğretimin devamı)” .güzel tokların alınıp, yakışıklı erkekler olmak için uğraş verilen ve tabiri caizse çevre edinmeye başlanılan en hatırda kalan anıların olduğu yıllardır.

Hedefler, büyük adımlar lise yıllarında başlar. Ya aldatılmışlıklar vardır önümüzde yâda tarafsızca kalışlar ve hayata atılmanın acımasız yüzü sahne alıyordur. Hazırlıklı olması lazımdır insanların bu gerçeklerle yüzleşmek için. Sert olması lazım fertler, annesinin yakalık taktığı dönemleri ya kendi çocuklarına yapacaklardır yâda büyük adam olmak için hayata meydan okuyacaktır. Hep zannederiz üniversite; büyük adam olma yeri, okumazsan hiçbir şey olmazsın. Hele ki bir de tanıdığın yoksa devlette çalışan (affedersiniz) ayvayı yemişsindir. İş de bulman zor, hayat sana güzel değil zor yanları ile bakacaktır.

İnsanoğlu bir şeyi kazanmak için ilk önce hedefe kilitlenmeli. Onu ne olursa olsun kazanmak ve sahip olmak için amaç edinmeli. Onu suyu, aşı bilmeli. Azmetmeli, çaba göstermeli ve uğraşlarını sadece bunun doğrultusunda icra etmeli. Ünlü siyaset düşünürlerinden Niccolo Machiavelli bir sözü vardır; “AMACA ULAŞMAK İÇİN HER YOL MÜBAHTIR”… Yapacaksın kardeşim istiyorsan bir şeyi kazanmayı, yılmayacaksın. Tabi ki de etrafındaki insanları üzerek hiçbir artı kazanmazsın ama oranı ve dengeyi hayatı yaşayarak, öğrenerek kuracaksın. Aldığın terbiyen, annenin senin gözünün içine baktığı ve içinin sızlamasını unutmadan layık bir insan olma yolunda ilerleyeceksin. Doğal ki unutmaman gereken şu da var ki; her şey üniversiteyi kazanmakla bitmiyor. En delikanlı, sen güzel hanım, daha yeni başladık oyuna….:)

Kolay mı öyle hemen maçı vermek? Daha dur, üniversitedesin. Daha çok çalışma ve rekabet etme zamanı geldi. Yoksa yoksa ne olur biliyor musun? Hani sana üniversiteyi kazan nasıl olsa büyük adam olursun diyenler var ya onların sana “yalan” söylediğini anlayacaksın. Asıl hayat burada başlıyor. Üniversiteler bireye yalnızca temel bilgi eksenin bünyesinde birikim ve genel kültür sağlar, geriye kalan tüm yükü ferdin kendisi yapar. Üniversiteler birer eğitim yuvasıdır, evet doğru. Lakin unutulmaması gereken asıl mesele şu dur ki, “ARAŞTIRMA VE GELİŞTİRME” bünyesinde birey kendisini, kültürünü ve donanımını tam olarak sağlar. Yapacak olduğu sosyal aktiviteleri, kariyerini geliştirme çabaları onuna asıl kimliğini ve yörüngesini çizeceği mekanizmalarını oluşturacaktır. Her gün yeni kaynaklar okumalı, gazeteleri taramalı, teknolojiyi kendisine faydalı boyutlarda kullanmalı (günümüzde insanlar yalnızca bilgisayar, cep telefonu,..vs… gibi ürünleri yalnızca iletişim ve zaman harcamak için kullanıyorlar bu kısmi olarak yanlıştır!) dünya klasiklerini okumalı, televizyonu açtığı zaman spikerin gündemin başlıklarını sıralamadan önce en azından tahmin etmeli, akşamleyin ailesi ile kalan bir fert (üniversite okuyor düşüncesi ile devam ediyorum ) babasının annesinin karşısına geçip onlarla fikirlerini paylaşmalı, etrafındaki insanlara aktarmalı, arkadaşları ile girdikleri ortamlarda münazara yapmalı, eleştirmeli, eleştiriler almalı ki, ki gelişsin!...

Şu an arkadaşlar biliyor musunuz? Önceki daha doğrusu yakın geçmişteki gibi hangi okuldan kaç ortalama ile mezun oldun sorusu sorulmuyor, nerede hangi kursa katıldın, bu güne kadar ne tür organizasyonlarda bulundun, yâda ne tür projelerin var diye soruluyor… Geçti güzel arkadaşlarım, artık bilgi ve kariyer kitaplar da yazmıyor sadece, uğraşmak ve küreselleşme karşısında rekabetin vurdumduymaz biçimde çığlık çığlığa yürüdüğü bu dönemlerde sımsıkı, taş gibi olmalı ve dikkatle yolunuza devam etmelisiniz. Yoksa küçük çaylarda şeker, yosun tutarsınız… Üzmek istemiyorsanız sizi bu yaşa getirmiş ebeveynlerinizi, hedefinize kilitlenin ve hayatınızı kazanın!.. Unutmayın, bunların uzatmaları yok, maçı hep yeni başlamış gibi oynayın ve son dakika gollerinden de umut beklemeyin!

                                                                                                          SAYGILARIMLA!..

                                                                                                              ELİF ÖZTÜRK

                                                                                                     Siy. Bil. & Ulusl. İlişk. (ing.)

                                                                                                                Kamu Yön.