Görele ile Çanakçı ilçelerini kültür bakımından birbirinden ayırmak hemen hemen imkansız, bu iki ilçe daha 1992 yılına kadar bir ilçe olarak yaşamış gelenek görenekleri örf ve adetleri bir sadece topraklarını ayırıp, araya bir sınır koymuşlar idari yapı olarak ayırmışlar ama; ya ortak kültürleri ayırmak mümkün mü? Dernekler kurulmuş falanca köy kültür yardımlaşma derneği, falanca ilçe kültür ve yardımlaşma derneği bu dernekler sadece geceler düzenleyip para toplayıp piknik yapmakla mı yetinirler diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Asiye bizim Görele’nin kızı onu ilk olarak değerli hoca Ömer AKPINAR keşfetti (derledi) ama ondan sonrası malum; kimse sahip çıkmadı, sahipsiz kaldı zavallı kız, herkes Rant kapısı olarak gördü. Asiye’ye önüne gelen vurdu tekmeyi daha sonra makyaj yapıp piyasaya sürdüler onun adıyla isim yaptılar meşhur oldular. Daha sonra Asiye’yi Şükrüye TUTKUN dan dinledik biraz olsun güzel söylüyordu ufak tefek şive hatası olmasına rağmen daha sonra önüne gelen söyledi, Kurtlar sofrasına bile meze oldu Asiye. Şimdi Sibel PAMUK söylüyor; “Sis dağının başlari küfur küfur eseyi” diye…Allah aşkına Görele,Çanakçı,Çavuşlu ve Tirebolu civarında Rüzgarın böyle bir esme şekli var mı? Hangi rüzgar küfür küfür şeklinde esiyor? Nerede bu yörelerin dernekleri,nerede bu yörenin sanatçıları, meydan bu kadar boş mu?Komşu illerden bir tanınmış Türkücü çıkıp “bizim oralarda bir bağ pırasaya kız verilmez, bu türkü bizim oranın değil” diyor.Ben bu şahsa sanatçı demiyorum çünkü sanatçı olan önce türkü sözünün içindeki ince mesajı alıp halka yansıtabilen bir insandır. Eline mikrofon alan sanatçıyım diyor, istediği türküleri alıp il aşırı yerlere mal ediyor, içindeki alaylı mesajı anlamayınca bizim değil diyor.Bizim dernekler ve sanatçılarda sadece bakıyor ve hatta bizim türküleri onların şivesiyle söylüyor.
Bir çok türkümüz gibi, Bizim Asiye de allandı pullandı gelin gitti aşrı aşrı memleketlere, önce şivesini değiştirdiler sonra Görele nüfusundan düşürdüler. Bilmem ne köyü kültür derneği, bilmem ne ilçesi kültür derneği ne iş yapıyor anlamadım .Bir türküsüne sahip çıkamayan dernekler hangi kültürüne sahip çıkacak acaba.Bu güne kadar bir çok dernek ortamında bulundum ama yöremizin dernekçilik anlayışında bu tür kültürlerimize sahip çıkma yönünde çok az ilerleme kaydedebildim.
Asiye Giresun dışına sürgün gitti, çoluk çocuğun ağzına sakız oldu.Oy Asiyem Oy…Ne bacıların var sürgün giden bu kültürden.Ne peştamalların,nede çemberin kaldı,kılıktan kılığa soktular seni.Yazık ettiler güzelim hikayene…
Her sahneye çıkan asiyeyi yaktı yıktı,doğru telafuz edenlerse perde arkasında bırakıldı.Kimse bu türküyü derleyen yada yazan kimdir,nerelidir,aslı nedir,kimlerdendir demedi! Aslında araştırsalardı da Asiye’nin yeni versiyonu da eski versiyonu da devre dışı kalırdı.Bu Milattan önce ve milattan sonra gibi oldu.Milattan Önce Görele ağzıyla yazılan (gerçek) Asiye;
Ağasar'ın Balını (Oy Asiye Asiye)
Giresun/Görele-Ömer Akpınar-Ömer Akpınar
Ağasarın Balını (Da)
Gel Salını Salını
Adam Cebinde Daşır (Da)
Senin Gibi Gelini
Oğol Nazim'im Oğol
Sis dağının başları (Da)
Püfür,püfür esiyo
Baban bu yıl gurbanı (Da)
Çifder çifder kesiyo
Birde Milattan Sonra yani Yeniçağ’ın Asiye’si;
Ağasarın baluni da
Gel saliuni saluni
Adam cebunde daşır
Senun gibu geluni
Sis dağınin başlarida
Küfür,küfür eseyi
Buban bu yil gurbani da
Çifder çifder keseyi
Şimdi gelelim asiye nasıl kurtulur;derneklerimizin özverili çalışmaları ve insanlarımızın kültürünü gerçekten sahiplenmesiyle Asiye ve Asiye gibi kültüründen soyutlanmış değerlerimizi kurtarabiliriz.Artık kişisel çekişmeleri bir kenara bırakıp,Ahmet’in Mehmet’in oğlu dernek başkanı desinler diye dernek başkanlığı yapılırsa ve milletten aferin almak için meydanlarda iyi roller oynanmaya devam edilirse sadece Asiye’ye değil hiçbir değerimize sahip çıkamazyız!...
