Bir sonbahar akşamında yaradanım  bagışladı seni bana

İsmini kurumuş yapraklara kazımıştım anlasana

Benim ÜMİT,imdin soyumun bekcisiydin

Seni öyle sevdim deger  verdim  ki ben

Bir gün gelip beni hazan yagmurları gibi

Gözyaşlarına   terk edip  gidecegini

Senin cansız bedenine sarılıp aglatacagını

Her sonbaharın  bana hüzünler   yaşatarak seni hatırlatacagını

Seni  kara topraklara kendi ellerimle yatıracagımı 

 Seni her hatırladıgımda  gözyaşlarımı beyaz yapraklara akıtacagımı

BİLEMEDİM

Bilemedim bir tanem sen cansuyumdun ümidimdin

Şimdi  yüregimde   her sonbahar  yagmurları yagdıgında

Hasretin özlemin buruk acısı kalan  varsın kalsın

Bunu verende yaradan   sanmaki seni unutur baban

Yüregimdeki tek hatıram............